W PPK o mieszaniu na mapach

Dr Beata Konopska z Instytutu Geodezji i Kartografii pisze o geometrycznych deformacjach treści polskich planów miast do użytku ogólnego w latach 1955-81. Analiza wykazała największe zniekształcenia wokół obszarów przemysłowych, terenów wojskowych i szlaków kolejowych. Znacznych deformacji dokonywano w latach 70. XX wieku. Takie ingerencje redaktorów map i cenzorów podważały zaufanie do mapy jako rzetelnego źródła informacji. Dla ówczesnych użytkowników bardziej dotkliwe niż deformacje kartometryczności było ograniczenie treści topograficznej.

Dr Izabela Gołębiowska z Katedry Kartografii Uniwersytetu Warszawskiego przedstawia zastosowanie metody protokołów głośnego myślenia w badaniach kartograficznych. Polega ona na tym, że uczestnicy badania głośno wypowiadają swoje myśli, co umożliwia poznanie ich toku rozumowania. Jak zauważa autorka artykułu, taką wiedzę można wykorzystać przy projektowaniu map i interfejsów aplikacji kartograficznych. Przeszkodą jest czasochłonność, ale w rozwiązaniu tego problemu coraz bardziej pomagają programy komputerowe.

Ponadto w tym numerze „PPK” dwaj litewscy naukowcy piszą o bazach danych wojskowych map lotniczych w krajach nadbałtyckich. Opracowanie wspólnej bazy dla tych krajów przyniosłoby sporo korzyści – pozwoliłoby na szybkie opracowywanie aktualnych map, a dane mogłyby być jednocześnie wykorzystywane w różnych systemach nawigacji i kontroli – konkludują autorzy.

W kwartalniku możemy również przeczytać o problemach z nazewnictwem Wysp Nawietrznych i Zawietrznych, a dawniej Podwietrznych i Zawietrznych.