Akt określa:
• organizację, tryb i standardy techniczne zakładania i utrzymywania podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz szczegółowych osnów geodezyjnych;
• szczegółowy zakres informacji gromadzonych w bazie danych państwowego rejestru osnów;
• standardy techniczne dotyczące tworzenia, aktualizacji i udostępniania tej bazy.
Wybrane fragmenty rozporządzenia już od kilku miesięcy były prezentowane przez GUGiK przy okazji różnych konferencji i seminariów. Zgodnie z zapowiedziami urzędu najważniejsze zmiany, które mają zostać wprowadzone przez nowe przepisy, to:
• Wprowadzenie nowego podziału osnów na rodzaje i klasy poprzez wydzielenie i opisanie osnowy fundamentalnej obejmującej punkty istotne dla przeniesienia i konserwacji państwowego systemu odniesień przestrzennych.
• Włączenie dotychczasowych poziomych osnów szczegółowych II i III klasy do poziomej osnowy szczegółowej 2 klasy, włączenie dotychczasowych wysokościowych osnów podstawowych I i II klasy do podstawowej bazowej osnowy wysokościowej 2 klasy oraz włączenie dotychczasowych wysokościowych osnów szczegółowych III i IV klasy do szczegółowej osnowy wysokościowej 3 klasy.
• Przyjęcie jednolitego pojęcia niwelacji dla wszystkich istniejących metod określenia wysokości punktu (niwelacji geometrycznej, satelitarnej, trygonometrycznej itd.).
• Zastosowanie wspólnego dla wszystkich baz danych sposobu definiowania i opisu obiektów w języku UML.
• Przyjęcie jednolitej zasady podpisywania zbioru dokumentacji technicznej (operatu technicznego) przez wykonawcę.
• Przyjęcie zasady, że punkt osnowy może mieć tylko jeden numer, nadawany w momencie założenia punktu, niezależnie od jego włączenia do różnych rodzajów osnów (numer jest nadawany w ramach obszaru o wymiarach 5'x5').
• Zrezygnowanie z zakładania punktów kierunkowych w odniesieniu do punktów szczegółowej, geodezyjnej osnowy poziomej na rzecz zakładania par punktów lub punktów ekscentrycznych.
• Zrezygnowanie ze sporządzania dodatkowego opisu słownego albo opisu dojazdu w odniesieniu do punktów osnowy: geodezyjnej, grawimetrycznej i magnetycznej ze względu na przewidywany rozwój metod nawigacji satelitarnej.
• Zrezygnowanie z umieszczania w bazie danych i na opisach topograficznych danych osobowych właściciela nieruchomości, na której założony został punkt. Dane te będą dostępne w bazie danych ewidencyjnych gruntów i budynków.
• Wprowadzenie wymogu zakładania punktów podstawowej osnowy geodezyjnej tylko przy wykorzystaniu satelitarnych metod obserwacji.
• Dopuszczenie do stosowania modeli matematyczno-fizycznych opisujących w sposób empiryczny zjawiska zachodzące na powierzchni lub parametry Ziemi (między innymi: pole ciężkościowe, pole magnetyczne, wpływ atmosfery Ziemi) przy redukcji wyników pomiarów geodezyjnych.
• Przyjęcie jednostek miar zgodnych z układem SI.
• Ujednolicenie terminów technicznych zgodnie z definicjami występującymi w Polskich Normach.
Opublikowany projekt został skonsultowany m.in.: ze Stowarzyszeniem Geodetów Polskich, Instytutem Geodezji i Kartografii, Komitetem Geodezji Polskiej Akademii Nauk, Geodezyjną Izbą Gospodarczą oraz wybranymi organami służby geodezyjnej i kartograficznej. Uwagi zgłoszone przez te instytucje wymieniono w ocenie skutków regulacji załączonej do projektu.
MSWiA szacuje, że wejście rozporządzenia w życie w ciągu 3-4 lat zwiększy wydatki z budżetu o 8-8,5 mln zł. Środki te będą niezbędne na modernizację bazy danych osnów. Z drugiej strony wymierne oszczędności ma przynieść: wprowadzenie elektronicznego obiegu dokumentacji, wykorzystanie stacji referencyjnych do pomiarów geodezyjnych, nałożenie obowiązku zakładania osnów wielofunkcyjnych, uproszczenie stabilizacji, a także rezygnacja z obowiązku sporządzania wstępnego projektu technicznego i gromadzenia zasobu przejściowego.
