Historia i harmonizacja

Skupimy się na przypadkach i doświadczeniach wynikających z aktu­alizacji tych danych w miejskich obszarach zurbanizowanych i ścisłej zabudowie śródmiejskiej. Można śmiało powiedzieć, że kontynuujemy temat budynków, ale tym razem w kontekś­cie granic działek, mając na względzie harmonizację, spójność topologiczną i właś­ciwą jakość danych w tym niezmiernie ważnym rejestrze – piszą autorzy artykułu.

• Granica, działka, punkt graniczny...

Warto zauważyć, że choć wszyscy często mówimy o granicach działek ewidencyjnych (a nawet tworzymy opisy bardziej szczegółowe – granica prawna, granica według stanu prawnego, granica ustalona), w specyfikacji modelu pojęciowego danych EGiB (załącznik nr 1a rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków) w katalogu obiektów EGiB nie znajdziemy takiego obiektu jak „granica ewidencyjna”. Mówiąc więc o granicach, odnosimy się tak naprawdę do dwóch innych obiektów – działki ewidencyjnej oraz punktu granicznego. Najprostsza forma geometryczna działki ewidencyjnej (trójkąt) będzie zbiorem trzech odcinków granic opisanych dodatkowo przez 3 inne obiekty bazy EGiB, jakimi są punkty graniczne tej działki.

Dodatkowo trzeba mieć na uwadze, że granicę ewidencyjną może stanowić jeden lub kilka odcinków granicy. Mówiąc o granicy, myślimy bowiem najczęściej o granicy pomiędzy konkretnymi dwiema działkami ewidencyjnymi. Znajduje to swoje potwierdzenie w przypadku postępowań rozgraniczeniowych dotyczących nieruchomości, taki sposób rozumienia granicy narzuca nam także formularz protokołu ustalenia granic (załącznik nr 3 do rozporządzenia w sprawie EGiB). Choć nie przeszliśmy jeszcze do problematyki związanej z granicami, powyższe rozbieżności już powodują, że wprawdzie intuicyjnie wiemy, o czym chcemy mówić, ale z definicyjnością i jednoznacznością mamy poważny problem, i to na poziomie podstawowym. Z całą pewnością warto zadbać o uporządkowanie tego aspektu w przepisach prawa.

Problem obiektowości granicy w bazie danych i systemach tele­informatycznych wykorzystywanych do jej prowadzenia także może być różnie rozumiany i w różny sposób rozwiązywany, ponieważ granica sama w sobie nie stanowi obiektu, który byłby jednoznacznie zdefiniowany w modelu pojęciowym. Skoro jest nim działka ewidencyjna, to – patrząc stricte obiektowo – pomiędzy dwiema działkami ewidencyjnymi będziemy mieli „podwójne” granice, ponieważ tworzyć je będą fragmenty przylegających do siebie działek ewidencyjnych (oddzielnych obiektów), które oczywiście muszą być opisane (oparte) na tych samych, wspólnych punktach granicznych. Takie rozwiązanie zastosowano np. w systemie GEO-INFO firmy Systherm Info Sp.z o.o., która wdrożyła swoje oprogramowanie w Wydziale Geodezji Urzędu Miasta Krakowa.

Wcześ­niej w oprogramowaniu V-System firmy COMPASS S.A. działki ewidencyjne były tworzone z pojedynczych odcinków granic opartych na punktach granicznych. Edycji w bazie podlegały więc bezpośrednio pojedyncze odcinki granic i punkty, natomiast geometria przylegających do siebie działek wynikała domyślnie z definicji odcinków granic opartych na punktach granicznych. Niezależnie od przyjętych rozwiązań technicznych w różnych systemach wykorzys­tywanych do prowadzenia baz państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (PZGiK), mówiąc o aktualizacji bazy ewidencji gruntów i budynków w zakresie granic działek ewidencyjnych, musimy się tak naprawdę odnieść do obiektu EGB_DzialkaEwidencyjna oraz EGB_PunktGraniczny (rys. 1)...