Rozporządzenie określa wymagania dotyczące opracowywania map zagrożenia powodziowego oraz map ryzyka powodziowego (treść, materiały źródłowe itp.), skalę tych opracowań, a także obszary, jakie mają być objęte kartowaniem.
Oba rodzaje map będą tworzone w skali 1:10 000. Do ich opracowania wykorzystywane będą przede wszystkim: Baza Danych Obiektów Topograficznych, Państwowy Rejestr Granic oraz Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych, a w przypadku braku tych danych – ortofotomapy, mapy topograficzne 1:10 000-1:50 000, mapy sozologiczne i hydrograficzne. Źródłem informacji o rzeźbie terenu, co jest niezbędne do modelowania zagrożenia powodziowego, będzie numeryczny model terenu o interwale siatki 1 m i dokładności pionowej 0,15 m dla powierzchni odkrytych i przynajmniej 0,30 m dla powierzchni zalesionych.
Na mapy zagrożenia powodziowego naniesione będą m.in. obszary zagrożone powodzią raz na: 500, 100 i 10 lat, jak również obszary między linią brzegu i wałem przeciwpowodziowym lub naturalnym, wysokim brzegiem. Opracowania te będą także uwzględniały obszary zagrożone zalaniem w razie np. pęknięcia wałów czy zniszczenia lub uszkodzenia budowli piętrzących. Wyznaczanie tych stref będzie wykonywane w technologii GIS za pomocą modelowania 2D (dla dużych miast) lub 1D.
Mapy ryzyka powodziowego będą z kolei przedstawiały zagrożenie, jakie powódź stwarza dla ludności, potencjalne straty powodziowe, jak również obiekty o szczególnym znaczeniu kulturowym, przyrodniczym i gospodarczym.
Zgodnie z unijną dyrektywą powodziową mapy te mają być gotowe do 22 grudnia 2013 roku. Rozporządzenie wchodzi w życie 6 lutego.
